هر گلي نو كه در جهان آيد
ما به عشقش هزار دستانيم
بهزاد، پسر برادرم وبلاگي راه انداخته و مطالبشو اونجا ميزاره . دستي كه سه تار رو به آواز در مياره بايد هم بتونه كلمات رو به رقص در بياره !
\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/
آب و هواي اين روزا كم كم بوي پاييزو به مشام مياره . كاسته شدن گرمي هوا ، رنگارنگ شدن درختان و برگريزان ، گاه و بيگاه نم نم بارون زيبايي خاصي به پاييز ميده كه اخوان ثالث پادشاه فصل ها رو بهش نسبت داده .
قدم زدن در كوچه پس كوچه ها و خيابونها ، شبگردي ، شنيدن صداي خش خش برگهاي زير پا ، غار و غار كلاغ ها فقط در تنها بودن و خلوت كردن با خودت مي چسبه و حال ميده .حسي منحصر به فرد كه در فصل هاي ديگه بندرت سراغ آدم مياد .
دم پاييز گرم !!!
-------------------------------------------------------------
نميدانم سريال شهريار را مي بينيد يا نه؟! اين سريال جمعه شبها پخش مي شود و داستان زندگي محمد حسين شهريار را به تصوير كشيده است . در اين سريال شخصيت هاي بزرگ ادبي و سياسي ايران در دوره قاجار كه شهريار با آنها آشنايي و مراوده داشته نيز معرفي شده اند . كساني چون بهار ، ميرزاده عشقي ، ايرج ميرزا ، صبا وچند تن ديگر.
در قسمت پيش شخصيت
ايرج ميرزا به طرز بسيار فجيعي مورد تحقير و ضايع شدن قرار گرفت . اين اتفاق در دو صحنه اصلي سريال به نمايش گذاشته شد . يكي در منزل استاد بهار و ديگري در يك مباحثه بين شهريار و ايرج ميرزا . نمي دانم چطور آقاي كمال تبريزي كارگردان اين سريال حاضر شده اينگونه به تخريب ايرج ميرزا بپردازد .
ايرج ميرزا در كنار تمام شعرهايي كه به تعبير سريال شهريار كثيف هستند ، شعرهايی با درونمايه اخلاقي، بزرگداشت مقام پدر و مادر و گسترش ادب و ميهن دوستي، برای کتاب های درسی سروده است. اين شعرها که زبانی ساده و روان دارند، سالها برای آموزش کودکان در کتاب های درسی به چاپ رسيدند. قطعاتی مانند
ما که اطفال اين دبستانيم، گويند مرا چو زاد مادر، پسر رو قدر مادر بدان از جمله اين شعرها هستند. او همچنين شماری از حکايت ها و نوشته های شاعران فرانسوی از جمله قطعه روباه و کلاغ را به فارسی برگرداند و به شعر درآورد. از ايرج ميرزا ترجمه ای نيز به جای مانده است که
تاريخ شواليه دنکيشت نام دارد. ايرج از شاعران دوره تجدد ادبی ايران است و بايد او را يکی از معماران ادبيات نو کودکان ايران دانست زيرا آگاهانه برای کودکان شعر سروده است و مانند ديگر آغازگران اين راه، در کنار آفرينش آثار ديگر به ادبيات کودکان نيز می پرداخته .
زندگی ادبی اين شاعر دارای دو مرحله بود. در مرحله اول كه دوران جوانی ايرج بود وی در قالب قصيده به ستايش رجال و خوشامد و تهنيت پرداخت ولی در مرحله دوم كه مصادف با دوران پختگی شاعر بود از شاعر درباری بودن كناره گرفت و با پشت سرگذاشتن تجربيات ارزنده و جهان بينی تازه‌ای كه در اثر سفر اروپا و كسب معرفت و كمالات بدست آورده بود مسائل و مضامين تازه‌ای در دنيای شعرش پديدار شد و سبك جديدی به وجود آورد . ايرج ميرزا پس از انقلاب مشروطيت، دربار مظفرالدين شاه را ترک کرد و به خدمت دولت درآمد. به سبب پيشه خود در شهرهای گوناگون به کارهای اداری پرداخت. در اين سال ها با شاعران همزمان خود از جمله اديب نيشابوري، دهخدا، بهار، عارف قزوينی و ميرزاده عشقی آشنا شد. موضوع اشعار ايرج در اين دوره، افشای خودکامگی زمامداران، به مسخره گرفتن خرافه و پندارهای واهی و هجو رياکاری است.
هزل و هجو گويي در شعر و ادبيات فارسي سابقه طولاني دارد . سعدي ، عبيد زاكاني ، مولوي و شعراي زيادي الفاظ ركيك و كثيف را در آثار خود بكار برده اند و به اين علت مطرود جامعه نشده اند و مقام و منزلتشان هتك حرمت نشده است .
از كمال تبريزي انتظار بيشتري ميرود ............
-------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------
* غالباً از ناداني وحشت نداريم
از اينكه ما را نادان بدانند مي ترسيم
.......................................
فخرالدين حجازي.
-------------------------------------------------------------
روزي كه خدا خواست ترا خلق نمايد
رو كرد براي تو تمام هنرش را
نقاش دو چشمان تو دستان خدا بود
بايد بزند سردر جنت اثرش را
دور سر تو تا سحر عشق نگردد
پروانه اگر داشته باشد جگرش را
بر سنگ لحد خورد ولي هوش نيامد
آنكس كه براي تو نياورد سرش را
************************************
توي اين هواي سرد و برفي كه مسير اغلب تاكسي ها و مسافركش ها فقط به منطقه دربست ختم ميشه ، راننده بامرامي پيدا شد و من و چند تا مسافر ديگه رو در مسير حركتش به مقصد رسوند .اگرچه ديرم شده بود و دوست نداشتم زياد براي سوار و پياده كردن مسافرا معطل كنه ولي آرامش و بزرگواريش منو تحت تاثير قرار داد .انگار تو اين دنياي كي به كي و بي تفاوتي ، گاه و بيگاه به پست آدماي جوونمرد هم ميشه خورد .
قطعي گاز توي فصل زمستون خيلي از هم وطنانمون رو آزار مي ده، جداي از همه مسائل سياسي و جناحي و منطقه اي ، روا نيست كه همه خونه رو اونقدر گرم كنيم كه با لباس تابستوني بگرديم .
ياد سالهايي افتادم كه شهرمون گاز نداشت . همه مردم با گذاشتن كرسي و بخاري نفتي خونشون رو گرم مي كردند . نفت كپوني بود و واسه ذخيرش از بشكه هاي بزرگ و يا تانكر استفاده مي شد . روزي چند نوبت بايد از توي حياط يا زيرزمين براي بخاري ها نفت مي آورديم . نفت كم بود و اغلب خانواده ها فقط بك اتاق رو مي تونستند گرم كنند . چند ساعت طول مي كشيد تا آب آبگرمكن براي استحمام گرم بشه و ....
با تمام سختي اون زمونا ، دل ها گرمتر و مردم با صفاتر بودن . توي محله ما زني بود كه زمستونا واسه گنجيشكا دون مي پاشيد .
-------------------------------------------------------------